اشعار سینه زنی و زمینه برای شهادت امام نهم شیعیان امام جواد (ع)

« مدد، مولا جواد إبن الرضا »

از شـرارِ زهر غم ، می سوزه بال و پرش
پُرِ خون شده دلش ، از جـفای همسـرش

روی خاک حجره پا می کشه با چشمی پر آب
آخه از سوز عطش غرقِ در آه و التهاب

کبود و خشکه لباش وای

بارونی شده چشاش وای

بی أمونه گریه هاش وای

--------------------------------

شکرلله که تو اون ، لحظه های آخرش
بابای پریشونش ، نبوده بالا سرش

بسوز ای دل به یاد قتلگاهی که غوغا شد
تن آلاله ای پیش باباش ارباً اربا شد

علی اکبر من ، وای

لالة پرپر من ، وای

شبیه مادر من ، وای

سبک زمینه اول

*******************

« واویلتا ، واویلتا ، جواد الائمه »

پروانه وار ، با اشک و آه ، می ریزه بال و پر
قلبش خونه ، بی سامونه ، از جفای همسر

براش موندن تو این دنیا عذابه

دلـش لـبریـز آه  و التـهابـه

آخـه لب تشـنة یک جرعه آبه

می سوزه پیـکرش غریبونه ، خیلی حالش زار و پریشونه

عمریه که با گریه‌هاش هر شب ، روضه های مادرو می‌خونه

--------------------------------

« واویلتا ، واویلتا ، جواد الائمه »

پر کشید از ، خاک غربت ، با دل پر خونش
اما هنوز ، روی خاکه ، پیکر گلگونش

کـبوتر ها در اوج مهـربونی

می سـاختند با پرای آسمونی

روی جسم آقامون سایه بونی

کبوتر های عاشق و بی تاب ، خـالی بود جاتون کنار ارباب

که سه روز پیکر پر از خونش ، بی کفن مونده بود زیر آفتاب

سبک زمینه دوم

*******************

« غریب آقام ، غریب آقام ، وای وای »

یه مردجوون شده قدکمون دلش درتب ناله‌س

دلش غرق خون غمش بی‌کرون چشاش باغی از لاله‌س

خدا میدونه سینه ای پر شرر از غصه و غمها داره

یه عمره که غصه های فاطمیه توی دلش جا داره

روی خاکای حجره ، داره می زنه پـرپر
 با حال پریشونش ، همش میگه وای مادر

--------------------------------

« غریب آقام ، غریب آقام ، وای وای »

با چشمای تر میگه از سفر پریشون و بی تابه
چه خشکه لباش کبوده چشاش آخه تشنة آبه

هم آب میشه آروم آروم از سوز زهر مثل یه شمع پیکرش

هـم شـبیه پروانـه ای از داغ دل می سوزه بال و پرش

تو اون هلهله آقا ، شاید گفته زیر لب
بیاد شام و کوفه ، امـون از دل زینب

سبک واحد اول

*******************

لاله می ریزه از حرارت صداش از نفس پر شررش

تو قفس غربت و تنهایی و غم ریخته همه بال و پرش

شـبیه شـمع آروم آروم که آب می‌شه
همه دنیا پیش چشماش سراب می‌شه

آتیش زده وجودشو شرارة زهر و عطش
رو خاک غم پا می کشه با ناله و گریه همش

«غریب و خسته ، دلش شکسته

روی لباش آلالة سرخی نشسته»

--------------------------------

شکر خدا وقتی که دست و پا می زد نبود باباش بالا سرش

نبود ببینه که چطوری جون می‌ده یاس کبود و پرپرش

بریم امشب تا اون مقتل که غوغا شد

پیـش بـابـا شقـایق ارباً اربا شـد

تو قتلگاه باز می بوسه آیه های پیکرشو
از رو زمین جمع می‌کنه دسته گل پرپرشو

سبک واحد دوم

منبع: وبلاگ در نواحی نوحه